ماتریس سبک های رهبری؛ کدام سبک مناسب شما است؟‌

وقتی مدیریت افراد جدید را شروع می کنید ، چگونه می دانید از کدام سبک رهبری استفاده کنید؟ در این موارد ، موارد متعددی وجود دارد که تعیین می کند از کدام سبک رهبری استفاده کنید. به عنوان مثال ، آیا کار ظرفیت خلاقیت را دارد یا فقط به روش خاصی انجام می شود؟ آیا باید افراد و نظرات را از نزدیک و با حساسیت بالا مدیریت کنید یا باید آنها را تشویق به کار مستقل کنید و تنها نتیجه نهایی کار خود را ارائه دهید؟ افراد مختلف و انواع مختلف پروژه ها و مشاغل به سبک های مختلف رهبری نیاز دارند. اما چگونه می دانیم که کدام روش برای هر پروژه ، شخص یا موقعیت مناسب است؟

در این مقاله ، ما نگاهی به ماتریس سبک رهبری می اندازیم. مدلی که به شما در تصمیم گیری در مورد موارد بالا کمک می کند.

آشنایی با مدل

اریک فلامهولتز و ایوون رندل ماتریس سبک رهبری را در سال 2007 معرفی کردند و آن را در کتاب خود با عنوان درد در حال رشد منتشر کردند. این ماتریس ، که در شکل زیر نشان داده شده است ، به شما کمک می کند تا بر اساس نوع وظایفی که انجام می دهید و افرادی که رهبری می کنید ، مناسب ترین سبک رهبری را انتخاب کنید.

ماتریس سبک رهبری به چهار قسمت تقسیم می شود. هر بخش دو سبک رهبری را که مناسب ترین موقعیت و شخص (یا گروه) است ، مشخص می کند.

محور عمودی “قابلیت برنامه ریزی” کاری را که انجام می دهید تعیین می کند. یک وظیفه قابل برنامه ریزی وظیفه ای است که مراحل و دستورالعمل های خاصی برای انجام دارد. وظایف برنامه ریزی نشده خلاق تر هستند و این بر عهده افراد است که چگونه آنها را انجام دهند.

محور افقی نشان دهنده توانایی و گرایش افراد به آزادی عمل است. عوامل متعددی بر این امر تأثیر می گذارد. مواردی مانند تحصیلات ، مهارت ها ، انگیزه و تمایل به بازخورد ، تعامل یا استقلال.

به عنوان مثال ، فردی با سطح تحصیلات ، مهارت ، انگیزه و استقلال بیشتر تمایل به آزادی عمل دارد. فردی با انگیزه و مهارت پایین نیاز به بازخورد و تعامل بیشتری دارد تا بتواند وظایف خود را با موفقیت انجام دهد.

استفاده از مدل

برای استفاده از این مدل ابتدا به محور عمودی توجه کنید. اگر کار موردنظر باید به روش خاصی انجام شود یا مراحل خاصی داشته باشد ، از محور پایین می رویم. اگر کار به خلاقیت بیشتری نیاز داشت یا روش کار با توجه به توانایی فرد انجام شده تغییر کرد ، ما به بالای محور حرکت می کنیم. سپس به محور افقی توجه کنید. اگر افرادی که شما رهبری می کنید ترجیح می دهند به تنهایی کار کنند ، ما به سمت راست حرکت می کنیم و اگر افراد به راهنمایی و تعامل بیشتری با شما نیاز داشته باشند ، به محور چپ حرکت می کنیم.

خانه ای که در آن قرار دارید دو سبک رهبری را مشخص می کند که با توجه به موقعیتی که در آن قرار دارید به احتمال زیاد با سبک رهبری شما مطابقت دارد.

پیاده‌سازی مدل

اکنون نگاهی به هر قسمت از ماتریس می اندازیم و سبک های رهبری مربوطه را با جزئیات بیشتری بررسی می کنیم.

قسمت ۱ (پائین-چپ): برنامه‌پذیری زیاد – آزادیِ عمل کم

گاهی اوقات شما مسئول تکمیل کاری هستید که باید به روش خاصی انجام شود یا باید توسط تیمی انجام شود که به انگیزه ، راهنمایی ، بازخورد و تعامل زیادی نیاز دارد. در چنین مواردی ، م effectiveثرترین روش ، رویکرد دستوری (فرماندهی) رهبری است. در اینجا دو سبک رهبری وجود دارد که می توانید استفاده کنید:

اقتدارگرا: سبک استبدادی گاهی مورد انتقاد قرار می گیرد زیرا قدیمی به نظر می رسد. این یک سبک رهبری دستوری است. شما دستورالعمل های مربوط به هر شماره را بدون توضیح صادر می کنید و انتظار دارید که اعضای تیم شما بدون پرسش و پاسخ به آنها عمل کنند.

اگرچه این سبک ممکن است سرکوب کننده به نظر برسد ، اما در برخی شرایط می تواند م effectiveثر باشد ، به ویژه هنگامی که تیم شما به رهبری و بازخورد شما وابسته است ، و زمانی که کارها باید به شیوه خاصی انجام شوند. این سبک همچنین می تواند در مواقع بحرانی یا اضطراری یا زمانی که با خطرات و خطرات بسیار جدی روبرو هستید م effectiveثر باشد. ایجاد تعادل سالم و صحیح هنگام استفاده از این سبک بسیار مهم است. در این سبک ، لازم است دیگران را با قدرت و قدرت هدایت کنید ، اما مهربانی در رهبری شما نیز بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که اعضای تیم شما به بازخوردی که به آنها می دهید بستگی دارد. کارهای خوب آنها را ستوده و از آنها انتقاد سازنده کنید تا بتوانند در کار خود پیشرفت کنند.

اقتدارگرای خیرخواه: این سبک شبیه به سبک اقتدارگرا است. تفاوت این است که این سبک کمی مشارکتی تر است. به عنوان مثال ، به جای صدور دستورالعمل ، دلایل پشت سر آنها را برای مردم توضیح دهید. برای استفاده موفقیت آمیز از این سبک ، باید به آنها توضیح دهید که چرا مردم باید از دستورالعمل های شما پیروی کنند. برای مثال قوانین را توضیح دهید تا اعضای تیم شما دلایل پشت آنها را درک کنند. هنگامی که آنها قوانین و روش ها را به درستی درک می کنند ، به احتمال زیاد آنها را به درستی دنبال می کنند. همانطور که اعضای تیم کار می کنند ، مدیریت را با نظارت و سرپیچی تمرین کنید ، به گونه ای که وقتی شخصی سوالی داشت ، شما آماده پاسخ به آن باشید و بازخورد لازم را به او منتقل کنید. این در دسترس بودن و پشتیبانی به شما کمک می کند تا پروژه ها را فعال نگه دارید و به اعضای تیم خود نشان دهید که هر زمان که به شما نیاز دارند در کنار آنها هستید.

قسمت ۲ (پائین-راست): برنامه‌پذیری زیاد – آزادی عمل زیاد

زمانی می توانید از شیوه های رهبری مشورتی یا مشارکتی استفاده کنید که وظایف محوله باید به روش خاصی انجام شوند و شخصی که می خواهید به او اختصاص دهید آزادی عمل می خواهد.

مشورتی: هنگامی که می خواهید اعضای تیم خود نظرات و اطلاعات خود را به شما ارائه دهند ، می توانید از سبک رهبری مشاور استفاده کنید ، اما شما هنوز حرف آخر را می زنید. در حالی که هنوز مسئولیت اقدامات و انتخاب بهترین تصمیمات را بر عهده دارید ، با گروه مشورت می کنید. برای موفقیت در تجارت وابسته به بیش از شانس نیاز دارید. هنگامی که این اعتماد ایجاد شد ، اعضای تیم می توانند با خیال راحت بازخورد خود را به شما ارائه دهند و در صورت مواجه شدن با مسائل صادقانه واکنش نشان دهند.

از نظرات و پیشنهادات اعضای تیم خود استقبال کنید. اگر به نظرات آنها واکنش بدی نشان دهید و پیشنهادات آنها را رد کنید ، آنها به سرعت پیشنهادات و نظرات خود را کنار می گذارند ، به خصوص اگر فکر کنند شما قبلاً تصمیم خود را گرفته اید. آشکارا با آنها برخورد کنید و آماده باشید که اگر کسی ایده بهتری ارائه داد ، نظر خود را تغییر دهید.

مشارکتی: سبک رهبری مشارکتی شبیه به سبک رهبری مشورتی است و در این سبک این شما هستید که حرف آخر را می زنید. اما رهبری مشارکتی یک قدم فراتر رفته است. در این سبک ، شما برای اظهار نظر به گروه خود وابسته هستید و فقط گوش دادن به نظرات و پیشنهادات آنها نیست. سبک مشارکتی بیشتر در مورد حل مشکلات گروهی و طوفان مغزی است. برای استفاده حداکثری از این سبک ، از ابزارهای حل مسئله و تصمیم گیری گروهی استفاده کنید تا مطمئن شوید همه افراد گروه یک صدا هستند.

به یاد داشته باشید که شما به افراد گروه خود و اطلاعات آنها وابسته هستید ، باید بحث ها را هدایت کرده و اهداف را به آنها بگویید و این شما هستید که باید تصمیم نهایی را بگیرید. اطمینان حاصل کنید که همه نقش شما را در این فرآیند درک کرده اند.

قسمت ۳ (بالا-چپ): برنامه‌پذیری کم – آزادی عمل کم

در اینجا شما یک پروژه خلاق و یک شخص یا تیمی را که آزادی عمل نمی خواهند و در عوض به اطلاعات ، دستورالعمل ها و راهنمایی و تعامل نیاز دارند ، هدایت می کنید. دو شیوه رهبری مناسب برای چنین شرایطی همان شیوه های مشورتی و مشارکتی است که در قسمت دوم توضیح دادیم.

این مطلب ادامه دارد … .