استعداد ، مهارت ، توانایی ، هرطور که می خواهید آن را بنامید ، مطمئناً در زندگی بسیار به شما کمک می کند ، اما به تنهایی شما را به جایی نمی رساند. تحقیقات روانشناختی گسترده در چند دهه گذشته به وضوح نشان داده است که این ابزارهای روانشناختی است که فرد را به مقصد می رساند. شاید بهترین ماشین دنیا را داشته باشید ، اما اگر زحمت رانندگی با آن را نداشته باشید ، به جایی نخواهید رسید. آنچه شما را در زندگی هدایت می کند امید است. بنابراین در این مقاله می خواهیم درباره نقش امید در زندگی بیشتر بدانیم.
روانشناسان در طول این سالها ابزارهای مختلفی را ارائه کرده اند. ثبات ، وجدان ، خودکارآمدی ، خوش بینی ، اشتیاق ، الهام و غیره البته ، همه اینها مهم هستند ، اما یک ابزار وجود دارد که هم در روانشناسی و هم در سطح جامعه کمتر مورد احترام و احترام است. آن ابزار امید است.
اغلب به معنای امید دست کم گرفته می شود. برای برخی ، این تصویر یک مرد شاد و ساده لوح را تداعی می کند که سعی می کند یک دیوار بلند را با یک لبخند وسیع به جلو هل دهد. شرم آور است! اما حقیقت این است که علم مدرن نشان می دهد که امید از ارزش بالایی برخوردار است ، حداقل آنطور که روانشناسان آن را تعریف کرده اند.
امید در روانشناسی مفهوم جدیدی نیست. در سال 1991 ، چارلز اسنایدر ، روانشناس اثبات گرا برجسته ، و همکارانش نظریه امید را توسعه دادند. بر اساس نظریه او ، امید از “واسطه ها” و “گذرها” تشکیل شده است. کسی که امیدوار است عزم خود را برای رسیدن به اهداف داشته باشد ، مجموعه ای از استراتژی ها را برای دستیابی به اهداف دارد. به عبارت ساده تر ، امید اراده و راههای مختلف برای دستیابی به آن است.
چرا امید در زندگی مهم است؟
خوب ، زندگی سخت است. موانع زیادی بر سر راه است. داشتن هدف کافی نیست. در میان همه فراز و نشیب های زندگی ، انسان باید دائماً به اهداف خود نزدیک شود. امید به مردم این امکان را می دهد تا با مشکلات زندگی با طرز فکر و استراتژی های مناسب برای موفقیت روبرو شوند. در نتیجه ، با افزایش این فرصت ها ، در واقع به اهداف خود خواهند رسید.
امید فقط یک احساس خوب نیست ، بلکه یک سیستم انگیزه شناختی پویا نیز هست. بر اساس این مفهوم ، احساسات در جهت شناخت حرکت می کنند و از این مسیر منحرف نمی شوند. شناخت امید مهم است. امید به اهداف یادگیری منجر می شود که برای رشد و توسعه مفید است. کسانی که اهداف یادگیری دارند به طور فعال در یادگیری خود شرکت می کنند ، برای رسیدن به اهداف خود ، آنها دائماً بر برنامه ریزی و استراتژی های پیشرفت خود نظارت می کنند تا مطمئن شوند که در مسیر درست حرکت می کنند. تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می دهد اهداف یادگیری با موفقیت در انواع زندگی های انسانی از موفقیت های علمی ، ورزشی و هنری گرفته تا کسب و کار ارتباط مثبت دارد.
از سوی دیگر ، کسانی که ناامید هستند تمایل دارند اهداف عملکردی را انتخاب کنند. افرادی که اهداف کاربردی دارند مشاغلی را انتخاب می کنند که چالش یا فرصتی برای پیشرفت ندارند. وقتی شکست می خورند ، همه چیز را رها می کنند.این افراد ناتوان عمل می کنند و احساس عدم کنترل بر محیط خود می کنند. آنها به توانایی خود برای دستیابی به آینده ای که دوست دارند اعتقاد ندارند. آنها ناامید شدند.
علم هم طرفدار امید است
اسنایدر و همکارانش راهی برای اندازه گیری امید پیدا کردند. امید به عنوان یک ویژگی شخصی پایدار و به عنوان موقعیتی که هر کس می تواند در هر زمان تجربه کند. مقیاس امید ، که به بیش از 20 زبان مختلف ترجمه شده است ، شامل موارد میانی است (مانند “من با انرژی اهدافم را دنبال می کنم”). وجود دارد.
امید ، خواه به عنوان یک ویژگی یا یک حالت اندازه گیری شود ، در هر صورت با نتایج مثبت همراه است. در یک مطالعه ، محققان به بررسی تأثیر امید بر عملکرد تحصیلی در کالج در یک دوره شش ساله پرداختند. امید در 6 سال آینده ارتباط بیشتری با معدل داشت. دانش آموزان با امید بالا بیشتر از دانش آموزان کم امید فارغ التحصیل می شوند و به دلیل نمرات ضعیف کمتر اخراج می شوند.
در تحقیقات اخیر ، لیز دی و همکارانش دریافتند که امید به چیزهایی بالاتر از ضریب هوشی ، تفکر متفاوت (توانایی ایجاد ایده های زیاد) و خودآگاهی است. در این مطالعه امید به عنوان یک ویژگی رفتاری ارزیابی شد. جالب اینجاست که ربکا گورس از کالج دانشگاهی اوترخت هلند متوجه شد که امید موقعیتی و نه امید جهت دار ، با تفکر واگرا مرتبط است. در این مطالعه ، شرکت کنندگانی که به آنها گفته شد در مورد موارد مطابقت خوش بینانه عمل کنند ، ایده های بیشتری ایجاد کردند و جزئیات بیشتری به ایده های خود اضافه کردند تا کسانی که خوش بینانه فکر نمی کردند. گورس می نویسد: این ارتباط بین امید و تفکر واگرا منطقی است ، زیرا متفکران متفاوت در ارائه ایده های مختلف بسیار خوب هستند و امید ، یعنی دستیابی به مجموعه ای از استراتژی های مختلف برای دستیابی به هدف از نظر پیامدهای عملی.
“به نظر می رسد اگر به مردم یادآوری شود که انگیزه و ابزار لازم برای دنبال کردن هدف را دارند ، عملکرد می تواند در کوتاه مدت بهبود یابد. این” امید موقعیتی “می تواند در آینده به عنوان یک ابزار مداخله کوتاه مدت برای افزایش مفید باشد. عملکرد “با به یاد آوردن اراده و ابزارهایی که افراد برای انجام یک کار خوب دارند ، حتی قبل از آزمایش ها و شرایطی که نیاز به عملکرد و پیشرفت دارد ، می توان از پتانسیل بهتر استفاده کرد.”
در مطالعه اخیر دیگری ، محققان به بررسی نقش امید در بین ورزشکاران پرداختند. امید ورزشکاران نسبت به سایر افراد بیشتر بود. به ویژه در بین ورزشکاران زن ، فراتر از تمرین و عزت نفس و اعتماد به نفس و خلق و خو ، این حالت امید بود که نتیجه این ورزش را تعیین کرد.
این مطلب ادامه دارد … .
