آنچه در دنیای امروز بیشتر به چشم می آید خبرهای ناراحت کننده درباره زندگی مردم ، مشکلات زیست محیطی و جهان آشفته است. اما وقتی از همه اینها ، انواع جنایات در جهان ، جنگ در کشورهای مختلف و انواع مشکلات اقتصادی و اجتماعی می شنویم ، تنها چیزی که تأثیر ویژه ای در حفظ روحیه هر یک از ما دارد و همه ما را مجبور به تلاش می کند زنده ماندن و زندگی کردن. بگذارید بگوییم این یک کلمه کوچک اما زیبا “امید” است. امید مولد احساسات و پایه جذابیت زندگی است. امید تنها چیزی است که در تاریکی و در میان همه چیزهای بد مانند یک نقطه نور در ذهن همه می درخشد و توانایی جدیدی برای بقا در هر یک از ما ایجاد می کند.
چگونه این نیاز مهم انسانی به امید به زندگی را ایجاد و جهت دهی کنیم؟ در این مقاله سعی می کنیم تا جایی که می توانیم امید را بفهمیم و در مورد آن با شما صحبت کنیم.
من می خواهم یک داستان افسانه ای برای شما تعریف کنم. همانطور که می دانید ، اسطوره ها همیشه جذابیت خاصی دارند زیرا مربوط به یک دوره دست نیافتنی است. بنابراین خواندن این داستان خالی از لطف نخواهد بود. داستان ما در مورد اولین زنی است که خدایان طبق افسانه های یونان آفریدند و نام او پاندورا است. پاندورا به جعبه ای که خدایان به او می دهند مشهور است. در اساطیر یونان ، پرومتئوس خدای آفریننده انسان است و البته این انسان فقط به عنوان یک انسان خلق شده است. زئوس ، خدای خدایان یونان ، در کوه المپ زندگی می کرد. روزی پرومتئوس آتشی را که با خدایان المپ بود ، می دزد و آن را به انسان می دهد تا از آن استفاده کند. به همین دلیل ، زئوس عصبانی می شود و خدای خدایان تصمیم می گیرد در ازای جنسیت مرد ، اولین زن ، پاندورا را خلق کند. بنابراین او به هفاستوس دستور می دهد که خاک و آب را مخلوط کرده و بدن تشکیل دهد و به همه خدایان می گوید که بهترین نعمت ها را به او بدهند. افرودیت به او زیبایی می بخشد ، آپولو به او موسیقی می بخشد و سرانجام هرمس او را پاندورا صدا می کند ، این یعنی همه برکات. زئوس پاندورا را برای همسر به برادر پرومتئوس ، اپی تئوس می دهد و پاندورا جعبه مرموزی را با خود به همراه دارد که هرگز نباید آن را باز کند ، زیرا پرومتئوس تمام مصائب زندگی را در این جعبه قفل کرده بود تا به بشریت آسیب نرساند. . آنها ازدواج می کنند اما روزی پاندورا تحمل نمی کند و جعبه را باز می کند ، ناگهان همه بدبختی ها همه دنیا را فرا گرفته است ، رنج و بیماری ، پیری و مرگ ، دروغ ، سرقت و جنایت همه جا را فرا گرفته است. پاندورا که از پریدن از رختخواب می ترسد ، بلافاصله جعبه را می بندد. اما جعبه خالی است و آنچه در پایین جعبه باقیمانده چیز کوچکی است که فضای زیادی را اشغال نمی کند ، چیزی که مانند سایر موارد بد بیرون نیامده و در داخل جعبه آرام و ایمن باقی مانده است. بله ، “امید” تنها چیزی بود که در جعبه باقی مانده بود. تنها چیزی که می تواند در برابر همه بدی ها مقاومت کند. امید مهمترین چیزی است که هنوز هم وجود دارد!
امید رابطه مستقیمی با احساس ما در مورد احتمال یا عدم امکان یک موضوع دارد. هرچه بیشتر فکر کنید چیزی ممکن است ، امید شما بیشتر می شود. و هرچه این امکانات را بیشتر درک کنیم ، امیدمان قویتر می شود. از طرف دیگر ، هرچه بیشتر احساس کنیم کاری غیرممکن است و نمی توانیم به آن دست یابیم ، ناامیدتر می شویم.
البته باید مراقب باشید که مفاهیم مختلف را اشتباه نگیرید ، امید همان خوشبختی یا خوش بینی نیست. این دو مفهوم ممکن است در واقع فقط نتیجه امید باشند. امید مفهومی است که وقتی احساس کنیم زندگی نگران کننده است به آن پناه می بریم. این به ما کمک می کند تا قوی باشیم و برای زندگی تلاش کنیم. امید این احساس است که وقتی ما در یک رابطه عاطفی خوب هستیم به ما اجازه می دهد تا به آینده رابطه نگاه کنیم و برای آن برنامه ریزی کنیم. امید در واقع احساسی عمیق تر و قوی تر از خوشبختی یا خوش بینی است و همه احساسات خوب بدون امید بی معنی می شوند. از خود بپرسید ، “چرا باید تلاش کنم؟” و به جواب فکر کنید ، قطعاً فقط وقتی به موفقیت می گویید با خود می گویید
امید تنها چیزی است که توانایی فرد در کنار آمدن با یک بیماری را تحت تأثیر قرار می دهد. بیمارانی که امید بیشتری به بهبود و درمان دارند ، دوپامین و اندورفین بیشتری در بدنشان ترشح می شود و سایر هورمون های موجود در بدن آنها به فرد کمک می کند تا بهتر شود و بیماری خود را التیام بخشد و البته باعث می شود بیمار انرژی کافی برای مبارزه با بیماری دریافت کند. و زنده بمانند امید به ما انرژی می دهد تا پتانسیل زندگی را داشته باشیم و این امید است که ما را وادار به ادامه کار می کند ، حتی وقتی از مشکلات خسته شده ایم. میدانم! همه دوست دارند امیدوار باشند و هرگز امید خود را از دست نمی دهند ، اما گاهی اوقات اتفاق می افتد که فرد ناامید می شود. با خود تماس نگیرید ، همه مانند شما هستند ، ممکن است گاهی برای همه اتفاق بیفتد.
با امید ، می توانیم قدر خود و دیگران را بدانیم ، زندگی را دوست داشته باشیم و از همه داشته هایمان سپاسگزار باشیم. اما مواظب باشید امید هیچ ارتباطی با خوش بینی ندارد. امید را با توهم اشتباه نگیرید. امیدوارم که علی رغم خوش بینی ، شما را مجبور به بلند شدن ، آستین بالا زدن و تلاش بیشتر برای موفقیت کنید. از طرف دیگر باعث می شود دنبال هیچ کاری نروید. امید به شما جسارت می بخشد و به تمام جزئیات ، مهارت ها و چالش هایی که در جهان با آن روبرو هستید ارزش و معنا می بخشد.
امید این نیاز را برای شما ایجاد می کند که بخواهید خود را محک بزنید و ببینید توانایی انجام چه کاری را دارید و با چه چیزی می توانید آزمایش کنید و این یکی از مهمترین مراحل در مسیر یادگیری است. به یاد داشته باشید ، امید به معنای ایجاد خوش بینی کاذب یا دادن وعده های پوچ به دیگران نیست. داستان پاندورا را به خاطر بسپارید! امید هیچ ارتباطی با بدی ها ندارد. زندگی امیدوارانه به این معنی است که تا زمانی که منافع خود را حفظ کنید و به پیشرفت خود امیدوار باشید ، هرگز انسانیت را زیر پا نگذارید ، برای پیشرفت خود به دیگران امید کاذب ندهید و دیگران را برای منافع خود چاپلوسی نکنید.
امید حقیقت را زنده نگه می دارد و اجازه می دهد تا از خلاقیت ما برای مقابله با مشکلات استفاده شود. مسلماً مشکلات ، مشکلات واقعی هستند نه مشکلاتی که ناخودآگاه ایجاد کرده ایم یا مشکلاتی که واقعی نیستند و توسط ذهن ما ساخته می شوند.
زندگی امیدوارانه
زندگی پر از امید به معنای مراقبت از دیگران ، موارد مهم زندگی ما و البته بیش از هر چیز و دیگران مراقبت از “خود” ماست. مراقب خودت باش. اهمیت و کیفیت کاری که انجام می دهید مهم است و مهم این است که چگونه با خود و دیگران رفتار کنید.
اگر می خواهید بخشی مهم از دنیای امیدوار باشید ، همیشه باید موارد زیر را انجام دهید:
- دوباره نگاه کنید و ببینید چقدر به زندگی امیدوار هستید؟ چطور هستید؟ سلامتی ، کار ، روابط شما چگونه است؟
- مراقب سلامتی خود باشید
- یک استراتژی کاهش استرس برای خود داشته باشید. مراقبه ، تمرینات تنفسی ، ورزش ، سرگرمی و سرگرمی باعث کاهش استرس می شود. سعی کنید در طبیعت هم باشید ، قطعاً جواب می دهد. قدم بزنید و بر آنچه دارید تمرکز کنید.
- روابطی ایجاد کنید که امیدهای شما را بالا ببرد. بخشش را بیاموزید و اگر فکر می کنید نوشتن راه حل مناسبی است ، سعی کنید از راه حل نوشتن روزانه کمک بگیرید ، احساسات خود را بنویسید و با نوشتن ذهن خود را از احساسات منفی پاک کنید.
- به دیگران کمک کنید تا خود را بهتر بشناسند. اگر متقاعد شده اید که آنها می خواهند اشتباهات خود را جبران کنند و امرار معاش کنند ، به آنها امید دهید و به موفقیت آنها کمک کنید.
امید را با دیگران شریک شوید
ساده ترین راه برای کنترل دیگران ناامید کردن آنهاست و البته گرفتن امید به فرد بدترین کار ممکن است. امید آنقدر مهم است که بسیاری از دولت های استبدادی ، بسته به گذشته یک کشور یا سرزمین یا از طریق اعتقادات یک ملت ، در تلاش برای کنترل و کنترل آنها هستند. “تفرقه بینداز و حکومت کن” که یکی از روشهای قدیمی کنترل اجتماعی است ، در واقع جایگزین ترس می شود و با از بین بردن امید به هدف خود می رسد. بنابراین یکی از راه های افزایش امید رفع موانع موجود یا سهولت آنها است. هر یک از ما بازتاب استعداد ، عشق و خوشبختی در جهان پیرامون خود هستیم. بنابراین امید خود نوعی انرژی است ، انرژی مثبتی است که ما از طریق استعدادها ، عشق ، روح و ارزش های خود به دیگران می دهیم. بنابراین ما امید را انتخاب می کنیم زیرا امید نیروی حیات بشر است.
آسانترین راه برای ایجاد دنیای امید ، زنده نگه داشتن امید در دیگران و درخواست از آنها برای ماست. اگر محیط اطراف خود را از افراد امیدوار پر کنیم ، پس می توان گفت که ما انسانهای خوشبختی هستیم. اگر دوستان و خانواده شما اینگونه باشند واقعاً خوشحال می شوید.
با تمام آنچه گفته شد ، باید اعتراف کنم که متأسفانه برخی از مردم چشم امید به زندگی ندارند و شاید این تعداد کم نباشد. اما حقیقت مهم این است که شما همیشه می توانید به دیگران امیدوار باشید. خواه آن شخص برای کار شما ارزش قائل باشد یا نه. اما بهتر است نگران نباشید ، زیرا امید داشتن یک جهان زیباتر لازم است. وقتی کسی چیز ارزشمندی را از دست داد ، سعی کنید دوباره به آن امید دهید ، در واقع این یک امید برای خودتان است. سعی کنید دیگران را به معنای واقعی کلمه احساس امید کنند. امید را موکول نکنید و آن را به آینده موکول نکنید. “امید” همه این کارهای کوچکی است که ما هر روز برای زندگی انجام می دهیم.
من می دانم که در این عصر بسیار دشوار به نظر می رسد ، اما امید تنها چیزی است که در ته جعبه برای خوشبختی ما باقی مانده است. پس بیایید با امید به زندگی ادامه دهیم.
