قراردادهای کوفاندر (Cofounder Agreement) یا قراردادهای همبنیانگذاران، توافق‌نامه‌هایی هستند که میان بنیانگذاران یک استارتاپ منعقد می‌شوند. این قراردادها برای تعیین حقوق و تعهدات بنیانگذاران، حل و فصل اختلافات احتمالی و ایجاد چارچوبی قانونی برای همکاری آن‌ها در راه‌اندازی و توسعه کسب و کار استارتاپی، ضروری هستند.
قراردادهای کوفاندر یا قراردادهای همبنیانگذاران
قراردادهای کوفاندر یا هماهنگی‌های کوفاندر، توافق‌نامه‌هایی هستند که بین دو یا چند طرف برای همکاری و هماهنگی در یک پروژه، توسعه محصول، خدمات یا فعالیتی خاص بسته می‌شود. این نوع از قراردادها معمولا به منظور دستیابی به هدف مشترک و یا اجرای یک پروژه خاص امضا می‌شوند.
در این قراردادها طرفین یا چند طرف مختلف ممکن است منابع، تجربیات، تخصص‌ها، دانش فنی یا دارایی‌های دیگر خود را به اشتراک می‌گذارند تا به دستیابی به هدف مشترک بپردازند. این قراردادها معمولا شامل مواردی مانند تقسیم سود و زیان، تعیین مسئولیت‌ها و حقوق طرفین، روش‌های حل اختلاف و شرایط خاتمه قرارداد است.
مثال‌هایی از قراردادهای کوفاندر شامل توافقات بین شرکت‌های تکنولوژی برای توسعه محصولات جدید، همکاری‌های بین المللی در زمینه تحقیقات علمی، یا توافقات بین شرکت‌های مختلف برای اجرای یک پروژه بزرگ ساختمانی می‌شوند.
موفقیت قراردادهای کوفاندر بسیار وابسته به صحت و دقت در تعریف هدف، شرایط قرارداد و مفاهیم مربوط به تقسیم مسئولیت‌ها و منافع است. این قراردادها نقش مهمی در مدیریت ریسک‌ها، اشتباهات و اختلافات میان طرفین دارند.
قراردادهای کوفاندر معمولا در حوزه‌های مختلفی مانند حقوق تجارت بین‌الملل، حقوق قراردادها، صنعت بیمه و حقوق بانکی استفاده می‌شوند. با این حال دقت و کنترل دقیق در تدوین و اجرای این نوع قراردادها بسیار مهم است و نیاز به مشاوره حقوقی مناسب دارد.
ماهیت قراردادهای کوفاندر
ماهیت قراردادهای کوفاندر یا قراردادهای همبنیانگذاران به عنوان قراردادهای حقوقی، متناسب با نیازها و توافقات بین همبنیانگذاران شرکت تعریف می‌شود. این نوع قراردادها عموما در مراحل اولیه تشکیل شرکت منعقد می‌شوند و هدفشان تنظیم روابط و تعهدات بین همبنیانگذاران است.
ماهیت قراردادهای کوفاندر به شرح زیر است:
- تنظیم روابط: قرارداد کوفاندر برای تنظیم روابط بین همبنیانگذاران استفاده می‌شود. این روابط می‌تواند شامل تعیین نقش و وظایف هر هم‌بنیانگذار، توزیع سهام، حقوق مالکیت فکری و غیره باشد.
- حفظ منافع: قرارداد کوفاندر برای حفظ منافع همبنیانگذاران استفاده می‌شود. این قراردادها شرایطی را برای تعدیل سهام در صورت ترک یک هم‌بنیانگذار، فروش سهام، تسویه حساب‌ها و خروج از شرکت تعیین می‌کنند. این اقدامات به همبنیانگذاران اطمینان می‌دهد که حقوق و سهام آن‌ها به درستی محفوظ می‌شود.
- حل اختلافات: قرارداد کوفاندر برای حل اختلافات بین همبنیانگذاران استفاده می‌شود. این قراردادها معمولا روش‌هایی را برای حل اختلافات داخلی مانند میانجی‌گری یا داوری تعیین می‌کنند. این اقدام به کاهش احتمال بروز اختلافات جدی و حفظ همکاری بین همبنیانگذاران کمک می‌کند.
- حفظ مالکیت فکری: قرارداد کوفاندر برای حفظ حقوق مالکیت فکری استفاده می‌شود. این قراردادها شرایطی را برای انتقال حقوق مالکیت فکری به شرکت، استفاده از آن‌ها و تعیین حقوق و دستمزد مربوطه تعیین می‌کنند. این اقدامات به همبنیانگذاران اطمینان می‌دهد که حقوق مالکیت فکری آن‌ها به درستی محفوظ می‌شود.
مااهمیت قراردادهای کوفاندر یا قراردادهای همبنیانگذاران در تشکیل شرکت و رابطه بین همبنیانگذاران بسیار مهم است. این قراردادها کمک می‌کنند تا تعهدات و حقوق هر هم‌بنیانگذار به درستی تعیین و تنظیم شود و برخی از ابهامات و اختلافات را کاهش دهند.
همچنین، این قراردادها به همبنیانگذاران امکان حفظ سهام، حقوق مالکیت فکری و منافع شخصی خود را می‌دهند و در صورت وقوع اختلافات، روش‌های حل آن‌ها را تعیین می‌کنند.
موارد قابل ذکر در قرارداد کوفاندر
در قرارداد همبنیانگذاران، عناصر زیر ممکن است در نظر گرفته شوند:
- نام و اطلاعات همبنیانگذاران: قرارداد معمولا با ذکر نام و اطلاعات هویتی هر یک از همبنیانگذاران آغاز می‌شود. اطلاعات شامل نام، آدرس، شماره تماس و سایر مشخصات هویتی همبنیانگذاران است.
- هدف شرکت: قرارداد معمولا هدف یا موضوع اصلی شرکت را بیان می‌کند. هدف شرکت ممکن است شامل فعالیت‌ها، محصولات یا خدماتی باشد که شرکت قصد دارد ارائه دهد.
- سهام و سرمایه: قرارداد معمولا توزیع سهام و سرمایه بین همبنیانگذاران را تعیین می‌کند. این شامل تعدیل سهام، ارزش سهام هر هم‌بنیانگذار، نحوه مالکیت و کنترل سهام و تعهدات مالی همبنیانگذاران می‌شود.
- نقش و وظایف همبنیانگذاران: قرارداد ممکن است نقش و وظایف هر هم‌بنیانگذار را تشریح کند. این شامل مسئولیت‌ها، صلاحیت‌ها، وظایف مدیریتی و عملیاتی هر هم‌بنیانگذار در شرکت می‌شود.
- حقوق مالکیت فکری: اگر همبنیانگذاران در فرآیند تشکیل شرکت ایده‌ها یا اختراعاتی را توسعه داده‌اند، قرارداد می‌تواند حقوق مالکیت فکری مربوطه را تعیین کند. این شامل اختصاص حقوق مالکیت فکری به شرکت و شرایط استفاده از آن توسط شرکت است.
- تعهدات مالی: قرارداد ممکن است تعهدات مالی همبنیانگذاران را در مورد سرمایه‌گذاری‌ها، تامین منابع مالی و سایر مسائل مالی مرتبط با شرکت تعیین کند.
- حل اختلافات: قرارداد معمولا روش‌های حل اختلافات بین همبنیانگذاران را مشخص می‌کند. این می‌تواند شامل روش‌های میانجی‌گری، داوری یا مراجعه به دادگاه باشد.
- مدت زمان قرارداد: قرارداد ممکن است مدت زمان اعتبار و ادامه قرارداد را مشخص کند. این شامل تاریخ شروع و پایان قرارداد، گزینه‌های تمدید قرارداد و شرایط فسخ قرارداد نیز می‌شود.
مهم است بدانید که جزئیات و محتوای قرارداد همبنیانگذاران به میزان و شرایط هر شرکت و قرارداد خاصی که توسط وکیل آنلاین یا حقوقدان تهیه می‌شود متفاوت خواهد بود.
مدت اعتبار قرارداد همبنیانگذاران
مدت اعتبار قرارداد همبنیانگذاران می‌تواند متفاوت باشد و بسته به توافقات و شرایط بین همبنیانگذاران تعیین می‌شود. معمولا، مدت زمان قرارداد همبنیانگذاران به صورت صریح در خود قرارداد ذکر می‌شود.
مدت زمان قرارداد همبنیانگذاران می‌تواند به صورت محدود زمانی معین شده باشد مانند یک سال یا پنج سال، در این صورت قرارداد بعد از انقضای مدت مشخص، به طور خودکار فسخ می‌شود و همبنیانگذاران می‌توانند تصمیم بگیرند که آن را تمدید کنند یا به شکل دیگری ادامه دهند.
علاوه بر این قرارداد همبنیانگذاران می‌تواند بدون مدت زمان مشخص باشد، به عنوان مثال معتبر تا زمانی که همبنیانگذاران تصمیم به فسخ آن بگیرند یا تا رخداد یک شرط خاص. در این صورت، قرارداد امکان تمدید و ادامه دارد تا زمانی که همبنیانگذاران تصمیم به پایان آن بگیرند.
مهم است توجه داشته باشید که مدت اعتبار قرارداد همبنیانگذاران و سایر جزئیات مربوط به قرارداد ممکن است بسته به قوانین محلی، نوع شرکت (مانند شرکت مسئولیت محدود یا سهامی عام) و توافقات دستیابی به شرکت متفاوت باشد. بنابراین، توصیه می‌شود با یک وکیل یا مشاوره حقوقی متخصص مشورت کنید تا قراردادی مناسب و متناسب با نیازها و شرایط شما تهیه گردد.
شرط محرمانگی قرارداد کوفاندر
شرط محرمانگی (Non-disclosure Agreement) یکی از مهم‌ترین شرایطی است که باید در قرارداد همبنیانگذاران ذکر شود. این شرط به منظور حفاظت از اطلاعات محرمانه کسب و کار، مانند طرح کسب و کار، اسناد فنی، یا اطلاعات مالی، در نظر گرفته می‌شود. شرایط محرمانگی قرارداد همبنیانگذاران معمولا شامل موارد زیر هستند:
- تعریف اطلاعات محرمانه: در این قسمت باید مشخص شود که چه اطلاعاتی محرمانه تلقی می‌شوند. این اطلاعات می‌توانند شامل هرگونه اطلاعاتی باشند که به کسب‌وکار یا منافع آن مرتبط هستند و اگر در اختیار عموم قرار گیرند، می‌توانند به کسب و کار آسیب وارد کنند.
- تعهد به حفظ محرمانگی: در این قسمت باید بر تعهد بنیانگذاران به حفظ محرمانگی اطلاعات تأکید شود. این تعهد باید شامل عدم افشای اطلاعات محرمانه به اشخاص ثالث، استفاده از اطلاعات محرمانه تنها برای اهداف کسب و کار، و بازگشت یا نابودی اطلاعات محرمانه در صورت درخواست یکی از بنیانگذاران باشد.
- ضمانت اجرای نقض شرط محرمانگی: در این قسمت باید مشخص شود که در صورت نقض شرط محرمانگی، چه ضمانت اجرای قانونی یا قراردادی برای بنیانگذار خاطی در نظر گرفته می‌شود. این ضمانت اجرا می‌تواند شامل پرداخت خسارت، فسخ قرارداد، یا سایر موارد باشد.
اطلاعات محرمانه
برای اهداف این قرارداد “اطلاعات محرمانه” به اطلاعاتی اطلاق می‌شود که به کسب و کار یا منافع آن مرتبط هستند و اگر در اختیار عموم قرار گیرند، می‌توانند به کسب و کار آسیب وارد کنند. اطلاعات محرمانه شامل موارد زیر باشند:
- طرح کسب و کار
- اسناد فنی
- اطلاعات مالی
- اطلاعات مشتریان
- اطلاعات کارکنان
- سایر اطلاعات مرتبط با کسب و کار
تعهد به حفظ محرمانگی
بنیانگذاران متعهد می‌شوند که اطلاعات محرمانه را به طور محرمانه حفظ کنند و آن‌ها را به اشخاص ثالث افشا نکنند. این تعهد شامل موارد زیر است:
- بنیانگذاران نباید اطلاعات محرمانه را به اشخاص ثالث افشا کنند، مگر با رضایت کتبی سایر بنیانگذاران.
- بنیانگذاران نباید از اطلاعات محرمانه برای اهداف شخصی خود استفاده کنند.
- بنیانگذاران موظف هستند که در صورت درخواست یکی از بنیانگذاران، اطلاعات محرمانه را به او بازگردانند یا آن‌ها را نابود کنند.
ضمانت اجرای نقض شرط محرمانگی
در صورت نقض شرط محرمانگی توسط یکی از بنیانگذاران، سایر بنیانگذاران می‌توانند خسارت‌های زیر را از او مطالبه کنند:
- خسارات مادی مانند هزینه‌های بازسازی اطلاعات محرمانه
- خسارات معنوی مانند از دست رفتن فرصت‌های تجاری
- خسارات تنبیهی مانند جریمه‌های نقدی
شرط عدم رقابت قرارداد کوفاندر
درست است، شرط عدم رقابت برای جلوگیری از رقابت ناخالص پس از پایان همکاری بسیار حیاتی است. در صورتی که شرط عدم رقابت در قرارداد همبنیانگذاران در نظر گرفته می‌شود ضروری است که موارد زیر به طور دقیق و کامل در متن قرارداد ذکر شوند:
- مدت زمان شرط عدم رقابت: تعیین مدت زمانی که همبنیانگذاران پس از پایان همکاری ملزم به عدم رقابت در همان صنعت یا حوزه مشخص شده‌اند.
- محدودیت‌های مکانی: تعیین محدودیت‌هایی که همبنیانگذاران باید پس از قطع همکاری در آن منطقه یا بازار فعالیت نکنند.
- نوع فعالیت‌های ممنوع: تعیین دقیقی از فعالیت‌هایی که همبنیانگذاران مجاز به انجام نمی‌دهند و اطلاعات محرمانه را برای ترویج کسب و کار رقیب استفاده نمی‌کنند.
- وجه التزام یا خسارت: تعیین مبالغی که باید پرداخت شود در صورت نقض شرط عدم رقابت، این مبالغ معمولا به عنوان خسارت‌های قراردادی در نظر گرفته می‌شوند.
- استثناها و موارد استثنائی: ذکر موارد خاصی که در آن‌ها شرط عدم رقابت معتبر نیست، مانند حالاتی که فعالیت جدید همبنیانگذاران باعث نمی‌شود اطلاعات محرمانه شکسته شود.
مدت زمان 3 تا 5 سال یک مدت زمان معقول برای اعمال شرط عدم رقابت است، اما ممکن است در برخی صنایع یا شرایط خاص، این مدت زمان تغییر کند. هرچند که این بازه زمانی معمولا به عنوان یک معیار معقول برای حفظ امنیت شرکت‌ها و جلوگیری از رقابت ناخالص مورد توافق قرار می‌گیرد.
در قراردادهای همبنیانگذاران موضوع رقیق شدن سهام یکی از مسائل مهم است که معمولا مورد بحث قرار می‌گیرد. این مسئله ممکن است شامل شرایط خاصی در قراردادهای همکاری باشد که از جمله آن‌ها می‌تواند باشد:
موارد مربوط به رقیق شدن سهام در قراردادهای همبنیانگذاران باید به صورت دقیق و کامل مورد بررسی و بحث قرار گیرند تا حقوق و تعهدات هر هم‌بنیانگذار در مورد سهام شرکت به صورت کامل تعیین شود و از رقیق شدن ناخالص سهام آن‌ها جلوگیری شود.
قرارداد سرمایه گذاری کوفاندر
قرارداد سرمایه گذاری در استارت آپ قراردادی است که بین یک سرمایه گذار و یک استارت آپ منعقد می‌شود. در این قرارداد سرمایه گذار در ازای دریافت بخشی از سهام استارت آپ، مبلغی را به آن سرمایه گذاری می‌کند. در ادامه نمونه‌هایی از قراردادهای مرتبط با سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها را برای شما توضیح می‌دهم:
قرارداد سرمایه‌گذاری ونچر (VC) (Venture Capital Investment Agreement)
این قرارداد بین یک شرکت استارتاپ و سرمایه‌گذار ونچر (Venture Capital) انجام می‌شود. در این قرارداد، شرایطی مانند مقدار سرمایه‌گذاری، سهامداری، حقوق و تعهدات طرفین، شرایط خروج سرمایه‌گذار و سایر موارد قراردادی مشخص می‌شوند.
قرارداد سهام (SHA) (Shareholders Agreement)
قرارداد سهام بین سهامداران یک شرکت استارتاپ انجام می‌شود. در این قرارداد، مواردی مانند حقوق و تعهدات سهامداران، توزیع سود، حقوق رأی، روند تصمیم‌گیری، شرایط خروج از شرکت و سایر موارد قراردادی مربوط به سهامداران مشخص می‌شوند.
قرارداد Vesting
قرارداد Vesting بین شرکت استارتاپ و اعضای کلیدی تیم توسعه‌دهنده (مانند همبنیانگذاران) انجام می‌شود. در این قرارداد، تعهدات و شرایطی مانند زمانبندی انتقال سهام به تدریج به اعضای تیم، شرایط خروج اعضا از تیم و سایر جزئیات مربوط به انتقال سهام تعیین می‌شوند.
قرارداد ESOP (Employee Stock Ownership Plan)
قرارداد ESOP بین شرکت استارتاپ و کارکنان انجام می‌شود. در این قرارداد، شرایط و مقرراتی مانند تخصیص سهام به کارکنان، زمانبندی انتقال سهام، قیمت خرید سهام شرایط خروج کارمندان و سایر جزئیات مرتبط با سهامداری کارکنان تعیین می‌شوند.
قرارداد شتاب دهنده (Accelerator Agreement)
این قرارداد بین یک استارتاپ و یک شتاب دهنده (Accelerator) که ممکن است یک سازمان یا یک شرکت سرمایه‌گذاری باشد، انجام می‌شود. در این قرارداد، شرایط همکاری، سهامداری، حقوق و تعهدات طرفین، حمایت‌ها و خدمات ارائه شده توسط شتاب دهنده و سایر موارد مرتبط تعیین می‌شوند.
مزایایی قرارداد کوفاندر
قرارداد کوفاندر (Co-founder Agreement) بین همبنیانگذاران یک شرکت انجام می‌شود و شامل توافقات و قوانینی است که برای همکاری و هماهنگی بین همبنیانگذاران در ابتدای تشکیل و راه‌اندازی یک شرکت استفاده می‌شود. این قرارداد مزایای زیر را به همبنیانگذاران ارائه می‌دهد:
1. تعیین وظایف و نقش هر هم‌بنیانگذار: قرارداد کوفاندر به هر هم‌بنیانگذار کمک می‌کند تا وظایف، نقش و مسئولیت‌های خود را در شرکت به طور دقیق و کامل تعیین کند. این امر باعث افزایش شفافیت و اثبات نقش هر فرد در تیم می‌شود و از احتمال بروز اختلافات در آینده کاسته می‌شود.
2. تقسیم سهام و سرمایه‌گذاری: قرارداد کوفاندر می‌تواند شرایط تقسیم سهام و سرمایه‌گذاری را مشخص کند. این شامل درصد سهام هر هم‌بنیانگذار، مقدار سرمایه‌گذاری هر فرد، و شرایط خرید و فروش سهام در آینده است. این امر باعث ایجاد عدالت در تقسیم سهام و افزایش انگیزه برای همکاری بین همبنیانگذاران می‌شود.
3. حفظ اطلاعات محرمانه: قرارداد کوفاندر می‌تواند شرایط حفظ اطلاعات محرمانه و محافظت از مالکیت فکری را تعیین کند. این امر باعث می‌شود که همبنیانگذاران اطلاعات حساس و مهم شرکت را محافظت کنند و از انتشار غیرمجاز و استفاده بدون مجوز از آن جلوگیری شود.
4. رفع اختلافات: قرارداد کوفاندر می‌تواند مکانیزمی را برای حل اختلافات و تعارضات بین همبنیانگذاران در نظر بگیرد. این شامل مراحل مذاکره، داوری یا روش دیگری برای حل اختلافات است. این امر باعث کاهش احتمال خراب شدن روابط و افزایش اثبات قانونی در صورت بروز اختلافات می‌شود.
5. انتقال سهام و خروج از شرکت: قرارداد کوفاندر می‌تواند شرایط و مقرراتی را برای انتقال سهام و خروج همبنیانگذاران از شرکت تعیین کند.
معایب قرارداد کوفاندر
هرچند قرارداد کوفاندر (Co-founder Agreement) می‌تواند بسیار مفید و ضروری باشد اما برخی از معایب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. پیچیدگی: قرارداد کوفاندر معمولا شامل جزئیات حقوقی و مالی پیچیده است که نیازمند مشورت با وکیل یا حقوقدان متخصص است. این پیچیدگی می‌تواند زمان‌بر و هزینه‌بر باشد و ممکن است برخی از همبنیانگذاران را ناخوشایند کند.
2. اشکالات در مذاکره: تعیین شرایط قرارداد کوفاندر ممکن است منجر به اختلافات و مذاکرات طولانی بین همبنیانگذاران شود. نظرات و انتظارات متفاوت در مورد تقسیم سهام، نقش وظیفه‌ای و سرمایه‌گذاری ممکن است منجر به تنش‌ها و ناهماهنگی‌ها شود.
3. محدودیت در انعطاف‌پذیری: یک قرارداد کوفاندر معمولا برای مدت طولانی اعتبار دارد و ممکن است محدودیت‌هایی را برای تغییرات و تطورات آینده شرکت ایجاد کند. این محدودیت‌ها ممکن است باعث محرومیت از فرصت‌های جدید و تغییرات استراتژیک شود.
4. سختی در تغییرات سهام: در صورتی که قرارداد کوفاندر شرایط دقیقی برای تغییرات سهام تعیین کند، فرایند تغییر سهام ممکن است پیچیده و زمان‌بر شود. این می‌تواند مشکلاتی را برای پذیرش سرمایه‌گذاران جدید، خروج یک هم‌بنیانگذار یا تغییرات ساختاری در شرکت ایجاد کند.
5. نشت اطلاعات: در صورتی که قرارداد کوفاندر به درستی اطلاعات محرمانه و مالکیت فکری را تعریف و حفظ نکند، ممکن است ریسک نشت اطلاعات به خطر امنیت شرکت بیافتد. این مسئله ممکن است در صورت خروج یک هم‌بنیانگذار یا ورود افراد خارجی به تیم، اهمیت بیشتری پیدا کند.
تفاوت قرارداد فاندر و کوفاندر
فاندر (Founder) به شخص یا افرادی اطلاق می‌شود که ایده اصلی را برای تاسیس یک شرکت داشته و شروع به اجرای آن ایده کرده‌اند. فاندر‌ها عمدتا مسئولیت برنامه‌ریزی، اجرا و رهبری اولیه شرکت را برعهده دارند. آن‌ها معمولا سرمایه‌گذار اولیه را تامین می‌کنند و منابع مورد نیاز برای راه‌اندازی و رشد شرکت را تامین می‌کنند.
کوفاندر (Co-founder) به شخص یا افرادی اطلاق می‌شود که به صورت هم‌تیمی با فاندر در تاسیس و رشد شرکت شرکت کرده‌اند. کوفاندرها معمولا مهارت‌ها و تخصص‌های متممی را به تیم می‌آورند و در زمینه‌های مختلف شرکت مشارکت می‌کنند.
آن‌ها ممکن است مسئولیت‌های مدیریتی، فنی، بازاریابی، مالی و غیره را در شرکت برعهده داشته باشند. کوفاندرها نیز معمولا سهام شرکت را دریافت می‌کنند و در تصمیم‌گیری‌ها و جهت‌دهی به شرکت نقش فعالی دارند.
تفاوت اصلی بین فاندر و کوفاندر در این است که فاندر ایده اصلی را برای تاسیس شرکت داشته و منابع مالی اولیه را تامین می‌کند، در حالی که کوفاندرها هم‌تیمی‌های فاندر هستند و با ارائه مهارت‌ها و تخصص‌های خود در مسیر رشد و توسعه شرکت مشارکت می‌کنند.
هر دو گروه فاندر و کوفاندر برای موفقیت شرکت حائز اهمیت هستند و نقش‌های متفاوتی در موفقیت و رشد شرکت ایفا می‌کنند.
ویژگی‌های قرارداد کوفاندر
قرارداد هم‌بنیانگذاری (Co-founder Agreement) یک قرارداد مهم است که بین همبنیانگذاران یک شرکت توسط آن تعیین می‌شود. این قرارداد برای تنظیم روابط و تعهدات بین همبنیانگذاران و جلوگیری از اختلافات و مشکلات آتی استفاده می‌شود. ویژگی‌های قرارداد هم‌بنیانگذاری عبارتند از:
1. تقسیم سهام: یکی از ویژگی‌های اصلی قرارداد هم‌بنیانگذاری، تعیین نحوه تقسیم سهام بین همبنیانگذاران است. این شامل درصد سهام هر فرد، شرایط مربوط به انتقال و فروش سهام و نحوه حسابرسی سهام است.
2. نقش و وظایف: قرارداد هم‌بنیانگذاری باید نقش و وظایف هر هم‌بنیانگذار را مشخص کند. این شامل مسئولیت‌ها و وظایف مدیریتی، فنی، بازاریابی و مالی است و میزان مشارکت هر فرد در تصمیم‌گیری‌های کلیدی را مشخص می‌کند.
3. حقوق و تعهدات: قرارداد باید حقوق و تعهدات هر هم‌بنیانگذار را تعیین کند. این شامل مواردی مانند حفظ محرمانگی، عدم رقابت، وفاداری به شرکت و غیره است.
4. خروج و تغییرات: قرارداد باید مشخص کند چه زمانی و با چه شرایطی یک هم‌بنیانگذار می‌تواند از شرکت خارج شود یا تغییراتی در سهام و نقش وظیفه‌ای اعمال شود.
5. حل اختلافات: قرارداد باید روش‌های حل اختلافات بین همبنیانگذاران را تعیین کند، از جمله مذاکره، توافق‌نامه‌ها، مشورت با مشاوران حقوقی و سازمان‌های داوری.
6. مالکیت فکری: قرارداد باید موارد مربوط به مالکیت فکری و حقوق مالکیت فکری را تنظیم کند و نحوه استفاده از آن‌ها را مشخص کند.
7. مدت زمان قرارداد: قرارداد باید مدت زمان اعتبار خود را مشخص کند و آیا قابل تمدید است یا خیر.
