فن بیان

۱۰ اشتباهی که هرگز نباید در گفتگوهایتان مرتکب شوید

  • گفتگو یک هنر است. ما باید بدانیم چطور و اینکه در چه جملات و روش هایی با دیگران صحبت کنیم. خوشبختانه این هنر را می توان آموخت و با نکات یادگیری می توان آن را بهبود بخشید. صحبت با دیگران مانند رانندگی است. همه ما دوست داریم فکر کنیم که در این زمینه بهتر از دیگران هستیم ، اما واقعیت چیز دیگری است و راه طولانی برای بهبود و بهبود در یک گفتگوی م effectiveثر و خوب در پیش داریم. همه ما می توانیم مهارت مکالمه خود را تقویت کنیم. این ویژگی چیزی نیست که ما با آن متولد شده ایم و با تسلط بر آن می توانیم کاملاً موفق باشیم. در اینجا برخی از اشتباهات رایج در گفتگو آمده است. آیا در مکالمات خود نیز اشتباهات مشابهی را مرتکب می شوید؟

    ۱. حرف زدن و گوش ندادن

    اکثر ما می دانیم که یک جنبه از یک مکالمه خوب ، گوش دادن به طرف مقابل است ، اما واقعیت فراتر از گوش دادن است. در واقع ، ما باید بشناسیم تا به حرفه های دیگر گوش دهیم و واکنش نشان دهیم. در این مورد ، ما نشان می دهیم که در بحث شرکت می کنیم. یکی از تکنیک های مهم در این زمینه مهارت های گوش دادن فعال است. منظور از گوش دادن فعال ، پرسیدن س questionsالات مربوط به بحث ، گوش دادن واقع بینانه و با دقت و علاقه مند شدن به مکالمات دیگر است.

    اگر می خواهید یک شنونده فعال باشید ، باید از عباراتی استفاده کنید که نشان دهنده علاقه شما به محتوای مکالمه است یا نظراتی را بیان کنید که علاقه شما را به بحث نشان می دهد. برای پیشبرد بحث ، س questionsالات خود را مطرح کنید یا با تکرار قسمتی از صحبت های طرف مقابل ، حرف های طرف مقابل را تأیید کنید.

    ۲. پرسیدن سؤالات منحرف‌کننده


    برحذر بودن؛ برخی از سوالاتی که در طول مکالمه مطرح می شود ، اگرچه از علاقه و اشتیاق شما ناشی می شود ، اما بحث را منحرف کرده و حالتی مشابه بازجویی طرف مقابل را برمی انگیزد. مکالمه را متوقف کنید ، با دقت گوش دهید و به طرف مقابل اجازه دهید صحبت کند و نظرات خود را بیان کند. اگر می خواهید در طول مکالمه چیزی بپرسید ، مطمئن شوید که صحبت شما با محتوای مکالمه مرتبط است و هیچ شگفتی در آن وجود ندارد.


    ۳. از این شاخه به آن شاخه پریدن

    پراکندگی نشانه عصبی بودن است. اگر در سخنرانی خود دائماً از این شاخه به آن شاخه بپریم ، ارائه هدف نهایی ما ممکن نخواهد بود و دیگران نمی توانند شما را همراهی کنند. در عوض ، آنها را به عنوان اقداماتی در نظر بگیرید که برای رسیدن به مخاطبان باید مرتباً آنها را انجام دهید. برای رسیدن به چنین موقعیتی هنگام صحبت کردن ، پیشاپیش فکر کنید. آماده شدن برای صحبت به شما اعتماد به نفس بیشتری می دهد تا نظر خود را بیان کنید.

    ۴. مزه‌مزه نکردن حرف از قبل

    برخی افراد دوست دارند به هر قیمتی نظر بدهند. مکالمات مداوم و بدون فکر آنها باعث می شود دیگران احساس کنند این دوستان پرحرف فقط در حال صحبت و صحبت هستند و بدون افزودن ارزش یا نکته خاصی صحبت می کنند.بنابراین اگر نمی خواهید در چنین ورطه ای سقوط کنید ، سعی کنید آگاهانه و با اطلاعات وارد بحث شوید تا حضور شما ارزشمند باشد. قبل از صحبت کردن فکر کنید و سعی کنید کلمات را در دهان خود بچشید.

    ۵. القا و ایجاد بحث و درگیری

    سعی نکنید خود را در گفتگو بیان کنید. در حقیقت ، فقط به دنبال مکانی برای پیشبرد حرفه خود نباشید. تصور اینکه فقط شما درست می گویید ، یک مکالمه دو طرفه را به یک بحث تک به تک تبدیل می کند. قبول کنید که هرکسی نظری دارد. اگر سعی کنید دیگران را با شما موافقت کنند ، احتمال اینکه شما را ترک کنند بیشتر است. متواضع باشید و به حرف دیگران گوش دهید.

    ۶. اعتمادبه‌نفس تصنعی

    عدم اعتماد به نفس در مکالمات خود را به صورت ناسازگاری نشان می دهد. بنابراین سعی کنید واقعا اعتماد به نفس خود را بالا ببرید و از آن برای ایجاد اعتماد به نفس و تمرکز بر آنچه می گویید استفاده کنید. لازم نیست تظاهر کنید که به خود اعتماد دارید. در حالی که خود شما آنچه را که می گوید باور نمی کنید.

    ۷. رئیس‌بازی در حین مکالمه

    رئیس‌بازی

    هیچ کس راضی نیست که طرف مقابل در گفتگو با رئیس صحبت می کند. اما وقتی خودمان این را تکرار می کنیم ، به ندرت متوجه می شویم که گرفتار این حرکت ناخوشایند شده ایم. در هر صورت ، ممکن است همه ما چنین اشتباهی را مرتکب شویم ، حتی زمانی که در صحبت کردن با دیگران چندان خوب نیستیم. اگر می خواهیم تأثیر مثبتی بر دیگران داشته باشیم و دوستان بیشتری پیدا کنیم ، باید به دیگران اجازه دهیم نظر بدهند. برای جلوگیری از چنین مشکلی ، لازم است نحوه صحبت و بحث در مکالمات را بررسی کرده و مراقب باشیم که رئیس بازی نشویم.

    ۸. ایجاد وقفه‌های بی‌وقفه

    یکی از بدترین اشتباهاتی که در طول مکالمه انجام می شود این است که به طرف مقابل اجازه نمی دهید نظر کامل خود را بیان کند و مدام مکالمه شما را قطع می کند. وقتی به طرف مقابل اجازه می دهیم با آرامش و بدون وقفه صحبت کند و نظر خود را بیان کند (مخصوصاً وقتی نظرات با هم در تضاد هستند) ، ادب و احترام از خود نشان می دهیم.

    این مطلب ادامه دارد … .

    .

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    هشت − 1 =

    دکمه بازگشت به بالا