روانشناسان معتقدند که در اولین برخورد قضاوت در مورد حریف ما فقط چند ثانیه طول می کشد. آیا تاکنون فکر کرده اید که این قضاوت سریع بر چه اساسی شکل می گیرد؟ در مرحله بعد ، ما با یک روانشناس اجتماعی آشنا می شویم که پانزده سال است که روی این موضوع کار می کند و نتایج جالبی کسب کرده است.
امی كدی در كتاب جدیدش ، حضور ، می نویسد: “وقتی كسی را برای اولین بار می بینیم ، ابتدا از خود می پرسیم:” آیا می توانم به این شخص اعتماد كنم؟ ” “آیا شما واقعاً فرد مفیدی هستید؟” پاسخ ما به این دو سوال عمدتاً به اولین برداشتی بستگی دارد که در ذهن ما از رفتار طرف مقابل شکل می گیرد.
کودی می گوید اکثر افراد ، به ویژه در محل کار ، عملی بودن مهم تر از قابل اعتماد بودن است. چنین افرادی تمام تلاش خود را می کنند تا هوشمند و کارآمد به نظر برسند. با این کار ، آنها امیدوارند که به شخص مقابل نشان دهند که می توانند امور را به دست خود بگیرند ، غافل از اینکه وثاقت اولین مولفه ای است که دیگران به وسیله آن در مورد ما قضاوت می کنند. به بیان ساده ، دیگران می خواهند بدانند که آیا ما شایسته اعتماد هستیم قبل از اینکه ما را به خاطر کاربلد بودن قضاوت کنند.
برای درک اهمیت این نکته ، ایده خوبی است که به دوران غارنشینی برگردیم. در آن زمان ، ارزیابی و قضاوت فرد می تواند مبتنی بر مهارتهایی از قبیل روشن كردن آتش به دلیل شیوه زندگی باشد ، اما مهمتر از توانایی در آتش سوزاندن این شخص این بود كه فرد به سایر اقوام خود خیانت نكرده یا قصد كشتن آنها را نداشته باشد.
به عبارت دیگر ، ما ابتدا توسط قابلیت اطمینان و سپس با توانایی انجام کار مورد قضاوت قرار می گیریم. بنابراین به یاد داشته باشید که بیش از حد بر توانایی های کاری خود تأکید نکنید ، زیرا ممکن است نتیجه عکس آن را ببینید. به طور خلاصه ، به گونه ای رفتار نکنید که مهارت های شما هوشمندانه و تهدیدآمیز به نظر برسد.
فارغ التحصیلان بازرگانی تا مدتی پس از فارغ التحصیلی سعی می کنند خود را در مصاحبه های شغلی هوشمندانه و حرفه ای نشان دهند. آنها خود را از کمک دیگران بی نیاز می دانند و تنها هدفشان این است که دست نیافتنی به نظر برسند. اما همان افراد بادگیر ، حتی اگر واقعاً ماهر هم باشند ، زیرا نمی توانند اعتماد دیگران را جلب کنند ، بسیاری از فرصت های شغلی را از دست می دهند.
ما همه اینها را گفتیم تا نتیجه بگیریم که اگر نتوانید اعتماد طرف مقابل را جلب کنید ، مطمئن باشید که به جایی نخواهید رفت. بدون شک افراد قابل اعتماد و با صلاحیت قابل تحسین هستند ، اما فراموش نکنید که صلاحیت داشتن تنها در صورتی مزیت محسوب می شود که قبلاً اعتماد طرف مقابل را جلب کرده باشید.
