۱۵ عبارتی که باعث می‌شود دیگران به شما اعتماد نکنند

دروغ میگویید؟ آیا بیشتر اوقات دروغ می گویید؟ آیا دروغ گفتن را به عنوان مکانیسم دفاعی در شرایط سخت انتخاب می کنید؟ گذشته از ابعاد تاریک دروغ که بر شخصیت شما و درون شما تأثیر منفی می گذارد ، در دراز مدت نیز روابط کاری و شخصی شما به طور جدی تحت تأثیر دروغ قرار می گیرد. البته صداقت و راستی نیز دین خود را دارد. اگر رفتارها و خط مشی های صحیح درستی نداشته باشید ، گاهی اوقات دیگران صداقت شما را نمی پذیرند.

در این متن به شما خواهیم گفت که از چه عباراتی استفاده نکنید تا دیگران بیشتر به شما اعتماد کنند. درک نادرست از منظور شما از انتخاب کلمات و عبارات اشتباه در گفتار می تواند برای شما کاملاً مضر باشد. بنابراین ، از گفتن این کلمات در سخن خود خودداری کنید:

۱. «راست می‌گم»

یک نکته جالب در تشخیص خوب از بد وجود دارد. دروغگوها بیشتر سعی می کنند صادق و راستگو باشند. به همین دلیل است که آنها در حرفه خود بیهوده از کلمه صداقت استفاده می کنند. به عنوان مثال ، آنها مدام می گویند “من راست می گویم”. در واقع ، آنها سعی می کنند با استفاده از کلمات صداقت و راستگویی ، مخاطب را به پذیرش دروغ خود ترغیب کنند. اما مدتهاست گفته می شود: “طلا خالص است ، چه چیزی را به گرد و خاک می آورد؟” ، بنابراین اگر حق با شماست ، نیازی به تأکید ندارید. همچنین به افرادی که زیاد با کلمه صداقت و صداقت بازی می کنند توجه کنید.

۲. «باور کن»

دروغگوها اصرار دارند که صادق هستند و مدام به حضار می گویند “به من اعتماد کن ، من حقیقت را می گویم.” چنین تأکید خوبی نیست. اگر فردی در گفتگو با شما مدام اصرار دارد که به آنچه می گوید اعتقاد دارید ، زیاد باور نکنید زیرا دروغ می گوید.

۳. «تا جایی که من می‌دونم…»

گاهی اوقات استفاده از عبارت قبلی به این دلیل است که گوینده می خواهد بسیار دقیق به نظر برسد ، اما استفاده از چنین عبارت باعث می شود شنونده احساس کند که می خواهد جایی برای خطا باقی بگذارد. بنابراین ، برای این که اینقدر اشتباه نگیرید ، بهتر است واضح صحبت کنید. بنابراین همیشه در مورد آنچه می خواهید ، آنچه فکر می کنید و آنچه می دانید روشن باشید.

۴. «تا اونجا که خاطرم هست»

وقتی از این عبارت استفاده می کنید ، دیگران فکر می کنند شما دروغ می گویید. حافظه انسان چیز عجیبی است ، اما با وجود همه اینها ، بهتر است وقتی صحبت می کنید دقیقاً آنچه را که به خاطر می آورید ، بیان کنید. عبارت “تا آنجا که به خاطر دارم” را کنار بگذارید و درباره مواردی که در ذهن شما روشن است صحبت کنید. اگر از چیزی مطمئن نیستید ، نترسید و آن را اعلام کنید.

۵. «مسئله اصلی اینه که…»

اکثر مردم دوست ندارند مستقیم و به گفته بستگانشان دروغ بگویند. به همین دلیل ، آنها همیشه مکالمه را به موضوع دیگری هدایت می کنند و از جمله قبلی برای این انحراف استفاده می کنند. وقتی سعی می کنید خود را از موضوع منحرف کنید ، دروغگو و فراری به نظر می رسید. فراری کسی است که دروغ گفته و اکنون از کشف شدن می ترسد. بنابراین سعی کنید از توضیحات بیشتر فرار کنید.اگر واقعاً موضوع دیگری در مکالمه شما وجود دارد که باید به آن بپردازید ، موضوع اول را تمام کنید و سپس به موضوع بعدی بروید.

۶. «واقعیت اینه که…»

بسیاری از مردم وقتی می خواهند در مورد موضوعی صحبت کنند که شنیدن آن کمی سخت است ، از “واقعیت این است …” استفاده می کنند. اما شما این اشتباه را تکرار نمی کنید. این عبارت را نگویید و به خاطر داشته باشید که این عبارت مانند “من صادقانه می گویم …” می تواند تأثیرات منفی بر روی مخاطب بگذارد و شما را زیرکانه نشان دهد.

۷. «اگه بخوام راستش رو بگم…»

وقتی می گویید: “اگر می خواهم حقیقت را بگویم” ، شنونده احساس می کند که قبلاً بین کلمات شما دروغ وجود داشته است. اگر همیشه صادق و صادق هستید ، نیازی نیست در وسط جملات خود صداقت خود را نشان دهید. خوب ، آیا قبل از این جمله که الان می گویید: “اگر می خواهم حقیقت را بگویم” دروغ نمی گفتید؟ پس همیشه حقیقت را بگو دوست عزیز.

۸. «من هرگز این کار رو نمی‌کردم»

به این گفتگو توجه کنید: “اگر شما جای آقای X بودید ، پول را می گرفتید؟” “من … هرگز … هرگز این کار را نکردم.” چنین عباراتی ، که با اطمینان زیادی همراه است ، از آینده صحبت می کند. یعنی رفتاری که در آینده خواهید داشت و زمان شما بستگی به گذشته ندارد. هیچ کس از آینده خبر ندارد. بنابراین ما نمی توانیم از آینده قطعی صحبت کنیم. اگر کسی با اطمینان مصنوعی صحبت کند ، مشکوک می شود که دروغ می گوید. بنابراین ، هرگز از چنین جملاتی استفاده نکنید و به شخصی که در آینده خیالی رفتار بیهوده می کند اعتماد نکنید.

۹. تکرار پرسش دیگران

وقتی آنها از شما چیزی می پرسند و شما س repeatال را تکرار می کنید ، انگار دارید برای خودتان وقت دروغگویی می خرید. البته ممکن است شما واقعاً متوجه منظور طرف مقابل نشوید یا شاید او را نشنیده باشید. در این مورد ، بهتر است حقیقت را بگویید. طوری رفتار نکنید که انگار در حال بازی با آن شخص هستید و می خواهید برای پاسخ دادن به خودتان دروغ بگویید.

10. “چی …؟”

اگر از طرفداران بزرگ نظریه بیگ بنگ هستید ، احتمالاً با شخصیت لئونارد آشنا هستید. وقتی لئونارد دروغ گفت ، با “چه؟” معروف به طرف مقابل گفت که سوال آنها را نمی فهمد و توضیحات بیشتری خواست. اگر در پاسخ به س someoneال شخصی ، با تعجب می گویید: “چی؟” یا از طرف مقابل بخواهید س questionال را تکرار کند ، ممکن است مشکوک به نظر برسد و فکر می کند می خواهد بیشتر فکر کند و راحت تر از آستین خود پاسخی دریافت کند.

۱۱. «واضح‌تر می‌گی…»

این جمله ، مانند مثال های قبلی ، نوعی بازی دادن به مخاطب است تا به دروغی که می خواهید بسازید فکر کند. به عنوان مثال ، فرض کنید به یکی از دوستان خود می گویید: “من با معدل 18 در دروس دشوار معلم پذیرفته شدم.” حالا فرض کنید می پرسید: “معلم چگونه به پروژه های صمیمی تر امتیاز می دهد؟” خوب ، اگر واقعاً نمره 18 کسب کرده اید و با نحوه کار معلم آشنا هستید ، به سرعت به این سال پاسخ می دهید. اما اگر دروغ گفته اید ، از گفتن پاسخ واضح با گفتن مواردی مانند “منظور شما از پروژه واضح تر چیست” خودداری کنید. دوست عزیز ، آیا بهتر است خودتان را جای عموم بگذارید و ببینید که چنین عبارتی واقعاً برای عموم دوستانه است؟ اگر خودتان بودید ، آیا فکر می کردید طرف دروغ نمی گوید و نمی خواهید برای دروغ گفتن وقت بخرید؟

۱۲. پاسخ‌های کوتاه

یکی دیگر از نشانه های دروغ ، پاسخ کوتاه است. افرادی که دروغ می گویند اغلب به چند س answersال پاسخ کوتاه می دهند. البته این نوع پاسخ کوتاه و بیهوده یک کار هوشمندانه است ، زیرا دوست دروغگوی بی احترام قصد دارد با استفاده از پاسخ های کوتاه دچار مشکل نشود.

۱۳. پرهیز از کاربرد واژه «من»

دروغگوها از وجدان شخصی استفاده نمی کنند. زیرا آنها از گیر افتادن و باز کردن آغوش خود می ترسند. برای مثال فرض کنید خواهرزاده بازیگوشان گلدان شکسته است. اگر می خواهید دروغ بگویید ، او به شما نزدیک می شود و می گوید: “گلدون شکست خورده است.” هیچ توضیحی در مورد عامل و علت حادثه ارائه نمی دهد. این مثال را می توان به افراد دیگر و موقعیت های مختلف تسری داد. دروغگو از ضمیر سوم شخص بیشتر استفاده می کند زیرا از توضیح دادن خود می ترسد. توضیح دادن به خود می تواند دستان شما را نمایان کند.

۱۴. «باور می‌کنی؟»

دروغگوها مدام می پرسند: “باور داری؟” اگر شخصی حقیقت را می گوید ، به دنبال اثبات صحت کلمات خود نیست ، زیرا فرض ذهنی او این است که سخنان او باور شده است. بنابراین ، فقط در صورت لزوم از این عبارت استفاده کنید و شکی در دروغگویی وجود ندارد.

۱۵. «چطور می‌تونی به من شک کنی؟»

اگر به دروغگوها مشکوک باشید ، آنها عصبی می شوند و با شما رفتار تهاجمی می کنند. گوینده حقیقت نیازی به اثبات نمی بیند و حتی اگر کسی دلیل و دلیل بخواهد ، آن را پیدا نمی کند.

البته پذیرفته شده است که کلمات و عبارات ذکر شده در بالا همیشه نشان دهنده دروغگویی و دوری از صداقت نیست. اما دانستن کلماتی که ایمن نیستند به شما کمک می کند در برخی از کلمات شک کنید و احتمال وجود دروغ را به شما می دهد. در عین حال ، این یک هشدار خوب برای شماست که از این عبارات در گفتار خود استفاده نکنید و همیشه قاطع و صادق باشید.