روانشناسی رنگ ها: آیا روانشناسی رنگ ها علمی و قابل‌استناد است؟

روانشناسی رنگها یکی از آن داستانهای جذابی است که از زمان به خاطر سپردن ساکنان آن کل سیاره را در بر گرفته است. می توانید چند ساعت را با آن داستانهای فانتزی که از آنها لذت می برید سرگرم کنید ، اما اینطور نیست که آنها را باور داشته باشید. حداقل این مال منه. مانند یک معجزه یادگاری که از دختری در گوشه خیابان خریداری می کنم ، خودم آن را بازی می کنم و شاید برای چند لحظه خیلی جدی به آن فکر کنم ، اما پنج دقیقه بعد ، این فال به هدر می رود و من دوباره مال خودم هستم. زندگی واقعی بی معنی در آن کافه ای که می خورم و فکر پایان نامه از ذهنم خارج نمی شود.

وقتی کسی کلمه “روانشناسی” را در کنار “رنگ” می بیند ، ممکن است دو فکر به ذهن شما خطور کند: اول ، ممکن است فکر کنید که این مانند بقیه مزخرفات “روانشناسی” مزخرف است ، که به لطف انواع کتاب های زرد که به نام روانشناسی تجاری ، چنین افکار ناخوشایندی در مورد این علم شیرین به ذهن می آید. اما اگر شما نیز مانند من همیشه به دنبال مبنای علمی ادعاها هستید ، فکری که به ذهن شما خطور می کند این خواهد بود: “آنچه در واقع در مورد روانشناسی رنگ ها گفته می شود ، چقدر علمی و علمی است؟”

خوب ، هدف از نوشتن این مقاله پاسخ به این سال است. من تا حد امکان در بین مقالات علمی جهان در مورد رنگ ها تحقیق کرده ام و اکنون می خواهم با آموخته های خود به برخی از مهمترین س questionsالاتی که در مورد رنگ ها به ذهنم می رسد پاسخ دهم. این شما هستید و این روانشناسی رنگی “علمی”:

آبی برای پسرها، صورتی برای دخترها؟

اگر برای پسر عموی من یک تی شرت صورتی بخرید ، او آنقدر با تعجب به شما نگاه می کند که ذوب می شوید و به زمین می روید. او در کوتاه ترین زمان ممکن پیراهن صورتی را به نزدیکترین زنی که می شناسد ، مادرش می دهد و مطمئناً احساس خواهد کرد که مردانگی اش در خطر است. پسرعموی من فقط هفت سال دارد.

این تقسیم رنگ از دوران کودکی به ما اعمال می شود. آبی برای پسران ، صورتی برای دختران. اما آیا واقعاً زنان صورتی هستند و مردان عاشق آبی هستند؟

خوب ، تا حدی.

در حقیقت ، تحقیقات نشان داده است که آبی یکی از محبوب ترین رنگ ها است ، اما نه فقط برای مردان! آیریس بکر و همکارانش از 1077 نفر پرسیدند رنگ مورد علاقه آنها چیست و درصد عاشقان آبی بیشتر از همه رنگ ها بود. 25 درصد مردان آبی را ترجیح می دهند و برای زنان این رنگ با 13 درصد طرفداران در رتبه دوم قرار گرفت. جالب است بدانید که محبوب ترین گزینه در بین زنان این بود که آنها رنگ خاصی را دوست نداشتند!

خوب ، تا کنون افسانه آبی-صورتی حداقل در نیمه راه به بیراهه نرفته است. البته یک نکته گمراه کننده ظریف وجود دارد. همه کسانی که آبی را دوست داشتند تنها 19 درصد از مردم بودند. این بدان معناست که علاقه بقیه ما در بین بقیه رنگهای قرمز ، سبز ، بنفش ، سفید و هزار رنگ دیگر پخش می شود. در عوض ، اکثر مردم با رنگ مشترک موافق نیستند. ما آنقدر متفاوت هستیم که نمی توان درباره سلیقه اکثر مردم قضاوت کلی کرد. اما می توانیم بگوییم که افراد آبی پوش درک بیشتری نسبت به رنگ های دیگر دارند.

پس صورتی چطور؟ وقتی همه این ویترین های لباس زنانه منحصر به این رنگ است ، زنان باید آن را بسیار دوست داشته باشند ، درست است؟

در تحقیقات آیریس بکر ، تنها 8 درصد از زنان گفته اند رنگ صورتی مورد علاقه آنهاست! یعنی حتی درصد کمتری از کسانی که به رنگ آبی ، قرمز ، بنفش و کسانی که رنگ خاصی ندارند علاقه دارند. اما مطالعه دیگری توسط آنیا هربرت و یازو لینگ نتیجه کاملاً متفاوتی داشت.

بر خلاف مطالعه اولیه ، که در آن مردم به سادگی رنگ مورد علاقه خود را اعلام کردند ، به شرکت کنندگان جفت رنگ داده شد تا رنگ مورد علاقه خود را انتخاب کنند. در اینجا نتیجه به افسانه آبی-صورتی نزدیکتر است: مردان رنگهای طیف آبی-سبز را انتخاب کردند ، اما در بین زنان انتخاب گزینه های طیف قرمز-بنفش بیشتر بود.

دانشمندان حساب به ما گفته اند ، درست است؟ قبل از شروع و وارد کردن انتقاد به تاکسی و “آقا ، چه کسی علم خوب را دیده است؟” برای ارتباط با تهاجم فرهنگی و فمینیسم و ​​آمریکا ، باید بگویم که صادقانه بگویم ، درک رنگ مورد علاقه مردم چندان آسان نیست. شاید بچه ها بتوانند به این س “ال پاسخ دهند “چه رنگی را بیشتر دوست داری؟” آنها بلند و بلند فریاد می زنند ، اما برای بزرگسالان پیچیده تر از این است. به عنوان مثال ، من ممکن است لباس زرد دوست داشته باشم ، اما آیا قصد دارم ماشینم را با رنگ زرد بخرم؟ بسته به موضوع و بدن مورد بحث ما ، رنگ مورد علاقه یک فرد ممکن است متفاوت باشد ، و شاید این همان چیزی است که باعث می شود تحقیقات مختلف نتایج متفاوتی به همراه داشته باشد.

آیریس بکر و همکارانش زحمت زیادی کشیدند و در مورد این موضوعات مختلف از مردم س askedال کردند. نتایج بسیار جالب بود! در مورد رنگ مورد علاقه برای لباس ، 40 of از زنان به اتفاق آراء گفتند که سیاه را بیشتر دوست دارند (چرا که نه؟ برای هر مناسبت مناسب است ، می توان آن را با هر رنگ دیگری ترکیب کرد!) آقایان ، با این حال ، آنها سرسختانه به آبی علاقه دارند. آنها اصرار داشتند و 45 درصد آنها گفتند آبی و آبی تیره را بیشتر از دیگران دوست دارند ، حتی برای لباس! (به خاطر داشته باشید که هنوز کمتر از 4 all از مردم گفته اند که لباس های صورتی را ترجیح می دهند. پس چه کسی این همه لباس صورتی را در فروشگاه ها می خرد؟)

برای پیچیده تر شدن تاریخ رنگهای رایج ، تحقیقات نشان داده است که حتی افراد در کشورهای مختلف دارای سلایق رنگ متفاوتی هستند. لباس عروسی سنتی چینی قرمز است و این رنگ همیشه مردم چین را به یاد جشن ، شادی و شادی می اندازد. بنابراین در مطالعه هربرت و لینگ ، 37 دانشجوی چینی که به انگلستان مهاجرت کرده بودند ، علایق متفاوتی با 171 زبان آموز انگلیسی داشتند. دختران و پسران چینی طیف قرمز را بیشتر انتخاب کردند و حتی آبی محبوب پسران انگلیسی بین پسران چینی و دختران چینی و انگلیسی تفاوت چندانی نداشت.

به عنوان مثال ، عروس های جوان چینی اخیراً بیشتر به لباس عروسی سفید علاقه نشان داده اند تا لباس های سنتی قرمز. این نقطه کوچک می تواند به مرور زمان ارتباط مفهوم جشن و شادی را با رنگ قرمز کم رنگ تر از قبل کند.

آیا رنگ‌ مورد علاقه‌ام، شخصیتم را نشان می‌دهد؟

امروز به هر سو که نگاه کنید ، جزر و مد احساسات حمایت گرایانه در جریان است. اما در ایران ، بیشتر ریشه های این “رنگ شناسی” به کتاب روانشناسی رنگها توسط ماکس لوشر برمی گردد.

لوشر یک شخصیت تأثیرگذار در تاریخ تحقیقات رنگ بوده است. اما کتاب او در سال 1969 به انگلیسی ترجمه شد و در زبان علمی به معنی “بسیار قدیمی” است. خواندن نظریه های لوشر خوب است ، اما به شرطی که بخواهید تاریخچه قدیمی ترین تحقیقات رنگی را بدانید! از سال 1969 ، نظریه های جدیدی در مورد رنگ ایجاد شده و تحقیقات زیادی انجام شده است ، که هیچ کدام نظریه های لوشر را تأیید نمی کند.

اگر “روانشناسی رنگ ها” را در اینترنت جستجو کنید ، مطمئناً “تست شخصیت” پیدا خواهید کرد. گذشته از آزمایشاتی که سازنده سایت انجام داد ، چون احساس خنده دار می کرد ، خودش این کار را انجام داد و مردم را به عنوان یک تست روانشناسی مورد ضرب و شتم قرار می داد ، بیشتر اوقات با آزمون بازنده روبرو می شوید. آزمون Luscher هشت رنگ را پیش روی شما قرار می دهد و باید آنها را بر اساس میزان علاقه به آنها اولویت بندی کنید.

این که بتوانید شخصیت کامل یک شخص را فقط بر اساس چند رنگ درک کنید ، هیجان انگیز است ، اینطور نیست؟ اما واقعیت این است که این آزمون در دنیای علمی نیز منسوخ شده است. کوپر هلمز و همکارانش آن را با آزمون شخصیت MMPI مقایسه کردند که با صدها تست اعتبار سنجی تأیید شده است و به این نتیجه رسیدند که نتایج این دو آزمون به هیچ وجه شبیه به هم نیستند. برخی از دانشمندان همچنین گفته اند که “اثر بارنوم” در آزمایش لوشر مشاهده می شود. اثر بارنوم ، یعنی توصیفی که شخص از طریق آزمون ارائه کرده است ، آنقدر مبهم و کلی است که می تواند برای عموم مردم کاربرد داشته باشد. به همین دلیل است که حتی وقتی چندین فرد با شخصیت های مختلف نتیجه یکسانی را می خوانند ، همه آنها فکر می کنند که این نتیجه با خودشناسی آنها سازگار است ، بنابراین باید آزمون صحیح باشد!

من صادقانه فکر نمی کنم آنقدر عجیب باشد که رنگ ها نتوانند شخصیت ما را پیش بینی کنند. شخصیت چیز پیچیده ای است. این آزمون MMPI که معتبر تلقی می شود ، بیش از 300 سوال دارد! در حال حاضر ، حتی با نتیجه MMPI ، نمی توان یک قضاوت کلی در مورد شخصیت یک فرد انجام داد و به روانشناسان اکیدا توصیه می شود که از آن برای تکمیل دانش خود از شخص ، نه تنها استفاده کنند.

از سوی دیگر ، برخلاف نتایج معتبر آزمون شخصیت ، معنی رنگ ها همیشه ثابت نیست. افراد در نقاط مختلف جهان نه تنها نظرات مختلفی در مورد رنگ ها دارند ، بلکه رنگ مورد علاقه آنها در طول زندگی تغییر می کند. وقتی بچه بودم همه لباسهایم سبز بود ، مدتی هلو را دوست داشتم و حالا رنگ زرد را دوست دارم. اما تمام شخصیت من در این مدت کمی تغییر کرده است.

هزاران عامل بر رنگ مورد علاقه افراد تأثیر می گذارد و روانشناسی رنگ ها هنوز به اندازه کافی برای شناسایی همه آنها توسعه نیافته است.اما بسیاری از محققان به این موضوع علاقه دارند و روی آن کار می کنند. به عنوان مثال ، یکی از سوالاتی که ایریس بکر و همکارانش در تحقیقات خود مطرح کردند این بود ، آیا آنها خود را افرادی “هنرمند” می دانند؟ کسانی که پاسخ مثبت دادند علاقه بیشتری به رنگ هایی مانند فیروزه ای داشتند که در بین عموم مردم کمتر مورد استقبال قرار گرفت.

رنگ‌ها چه اثری روی ما دارند؟

از بین همه سالات ، این برای من جالب ترین است. این امر به این دلیل است که وقتی در جستجوی پاسخ هستید ، چهار آزمایش علمی دقیق به دست می آورید که می توانید به نتایج آنها واقعاً اعتماد کنید. اینطور نیست که سایر رشته ها علمی و قابل اعتماد نباشند ، اما این رشته روانشناسی رنگ کمی بیشتر از بقیه رشد کرده است.

وقتی پای خود را در دره این تحقیق می گذارید ، اولین چیزی که به آن توجه می کنید این است که تعصبات فوتبال حتی نمی تواند از علم جدا شود ، زیرا بیشتر نتایج تحقیقات به رنگ آبی یا قرمز اشاره می کند!

اندرو الیوت از دانشگاه روچستر برخی از این نتایج را خلاصه کرده است. اینها نتایجی است که حداقل در پنج آزمایش مختلف به دست آمده است ، به این معنی که آنها نسبت به بقیه قابل اطمینان تر هستند.

نگاه کردن به رنگ قرمز قبل از انجام یک کار فکری چالش برانگیز ، عملکرد شما را در آن کار کند می کند. به عنوان مثال ، هنگامی که از آنها خواسته شد در آزمون هوش شرکت کنند ، کسانی که دفترچه امتحان آنها قرمز بود نمرات پایین تری نسبت به کسانی که دارای جزوه سبز یا خاکستری بودند دریافت کردند.

به هر یک از شرکت کنندگان در آزمایش یک بشقاب چیپس سیب زمینی برای نوشیدن داده شد. کسانی که بشقاب قرمز داشتند سیب زمینی سرخ کرده کمتری نسبت به کسانی که دارای بشقاب آبی یا سفید بودند مصرف کردند. به نظر می رسد دیدن رنگ قرمز تأثیر خوبی بر غذا و نوشیدنی ندارد.

همانطور که احتمالاً می دانید ، در مسابقات تکواندو ، یک طرف به طور تصادفی کمربند آبی و طرف دیگر کمربند قرمز می بندد. چندین مطالعه نشان داده است که کسانی که کمربند قرمز می بندند در مسابقه عملکرد بهتری دارند.

از شرکت کنندگان در یک آزمایش خواسته شد که به خشونت چند مردی که قبلاً آنها را نمی شناختند ، امتیاز دهند. آنها به مردان قرمزپوش نمره بالاتری دادند. شاید به همین دلیل است که تکواندوکارانی که لباس قرمز پوشیده اند درآمد بیشتری کسب می کنند ، درست است؟

لوگوهای وب سایت آبی نسبت به لوگوهای سبز حس اعتماد و کیفیت بیشتری به مشتریان می دهد. حداقل برای افراد شرکت کننده در این آزمایش.

نتایجی که در اینجا ذکر کردیم بسیار جالب و معتبرتر از بقیه کارهای انجام شده است. اما متاسفم که می گویم حتی در اینجا ما باید در مورد نتایج بسیار مراقب باشیم. اگر می خواهید تأثیر رنگ بر روی انسان را مطالعه کنید ، متوجه می شوید که هزاران عامل بر آن تأثیر می گذارد. تجربیات هر فرد ، الگوی رشد آنها ، تفاوت های فرهنگی ، بدن مورد بحث ما ، رنگ و غیره ، می تواند بر رابطه بین رنگ و انسان تأثیر بگذارد. تفکیک هر یک از این عوامل از این رابطه دشوار یا غیر ممکن است. به عنوان مثال ، آیا می توان تجربیات را از خود جدا کرد؟ این امر درک رابطه خالص بین رنگ و انسان را برای ما غیرممکن می کند.

هنوز تحقیقات بسیار کمی در این زمینه انجام شده است. حتی اگر بیشتر از بقیه قسمت ها باشند.از این گذشته ، روانشناسی رنگ ها هنوز بسیار جدید است. به همین دلیل نمی توان از این چند تحقیق نتیجه گیری واضح و کاملی گرفت و آنها را به همه اعلام کرد یا حتی بر اساس آنها بیانیه ای صادر کرد که در عمل مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال ، به همه شرکت هایی که لوگوهای خود را آبی می کنند اطلاع دهید!

روانشناسی رنگ هنوز جوان است ، اما در حال رشد است. این خود یک منبع امید است. روزی خواهد رسید که ما بالاخره قادر خواهیم بود دقیقاً بفهمیم رنگ ها چگونه بر ما تأثیر می گذارند. منتظر اون روز ..